Nuk është sekret që marrëdhënia mes gjyshit/gjysheve dhe fëmijëve të rritur mund të jetë e trazuar – ndonjëherë për hir të pritshmërive që nuk përputhen, hapësirës personale, ose mënyrave të ndryshme të të jetuarit.
Por disa gjyshe dhe gjyshër janë gjithmonë të mirëpritur, dhe arsyeja nuk është përgjegjësi universale, por disa zakone të vogla që bëjnë një ndryshim të madh.
Këtu janë pesë gjëra që ata bëjnë ndryshe, që krijojnë marrëdhënie të ngrohta dhe të pranueshme, pavarësisht nga pasuritë ose rutina.
1. Ofrimi i këshillës vetëm kur kërkohet
Ata nuk imponojnë mendimet e tyre; nuk ndihen të obliguar të japin mendim për çdo gjë që shohin. Nëse fëmijët duan këshillë, gjyshi ose gjyshja e japin, por nuk e përdorën rolin e “ekspertit” pa ftesë.
2. Këshillat që jepen, por pa ligjërata
Kur këshillat jepen, ato janë të përmbledhura dhe të respektueshme – pa zgjaten apo pa kritikë të pa nevojshme. Një gjyshë që kujdeset për marrëdhënien dhe vetëvlerësimin e fëmijës e di se mënyra është po aq e rëndësishme sa përmbajtja.
3. Ofrimi i ndihmës, por pa insistim
Kur ata ofrohen të ndihmojnë me gatimin, pastrimin ose punë të tjera në shtëpi, e bëjnë që të ndihen të pranueshëm – por nuk nguten apo mërziten nëse oferta nuk pranohet. Respektojnë hapësirën dhe mënyrën e jetesës së familjes që janë pranuar.
4. Të dinë kur të heshtin
Disa gjëra nuk kanë nevojë të thuhen. Gjyshet/gjyshërit që jehonin vazhdimisht “kjo është ajo që unë bëja” ose “kur isha unë…” shpesh krijojnë tension. Ata që janë të mirëpritur kanë mësuar të ruajnë disa mendime për vete kur shohin që nuk janë të nevojshme, ose mund të ofendojnë, duke e ndjerë që “kohët kanë ndryshuar.”
5. Të pyesin para se të veprojnë
Para se të hapin një derë, të lëvizin diçka në shtëpinë e fëmijëve të tyre, ose të bëjnë diçka që mund të ndikojë në ambientin, ata pyesin “Si e do ti?” ose “A mund ta bëj kështu?” Kjo sjellje e tregon respektin për hapësirën, për privatësinë dhe për vendimet e familjes.
Përse këto gjëra bëjnë ndryshim
Këto zakone të vogla krijojnë atmosferë besimi dhe respekti, duke i bërë fëmijët të ndihen vlerësuar dhe të lirë, dhe gjyshërit të ndihen të pranuar. Përmes vetëdijes dhe përkujdesjes, marrëdhënia mes gjeneratave forcohet – jo për shkak të detyrës, por për shkak të dashurisë, respektit dhe ruajtjes së lidhjes humane.
