Miliona prindër në mbarë botën përjetojnë ndjenjën se nuk po bëjnë mjaftueshëm për fëmijët e tyre.
Në veçanti, sipas një ankete të kohëve të fundit amerikane nga Talker Research, prindi ndihet “keq” 3 herë në javë, ose 156 herë në vit. Megjithatë, në të njëjtat familje ku faji dhe dyshimi në vetvete vlojnë, e qeshura jehon çdo ditë.
Prindërit raportojnë se ndajnë mesatarisht 12 momente të lumtura në ditë me fëmijët e tyre, duke nxjerrë në pah uljet dhe ngritjet emocionale që përcaktojnë prindërimin modern.
Stresi financiar është shqetësimi kryesor (42%), i ndjekur nga lodhja personale, me 34% të prindërve që përpiqen të gjejnë kohë për kujdesin ndaj vetes dhe 34% që përpiqen të balancojnë punën dhe jetën familjare.
Pothuajse gjysma e prindërve (45%) pranojnë se rritja e fëmijëve është më e vështirë nga sa prisnin, ndërsa një përqindje e konsiderueshme (39%) rrëfejnë se nuk dinë si të komunikojnë me fëmijën e tyre ose si ta edukojnë atë.
Prindërit pranojnë se kanë nevojë për pushim: “Kur filloj të zemërohem pa asnjë arsye ose kur stresi më bën të qaj“.
Mesatarisht, ata ndiejnë nevojën të largohen nga detyrat e tyre dy herë në javë, megjithëse shumë e kanë të vështirë ta bëjnë këtë.
Vështirësitë e fshehura dhe stigma e prindërimit modern
Ndërsa të gjitha brezat përballen me sfida, prindërit më të rinj përballen me presione unike. 47% e Gjeneratës Z (të lindur pas vitit 1996) zgjedhin të mos i ndajnë shqetësimet e tyre dhe luftojnë në heshtje, ndryshe nga mijëvjeçarët (të lindur 1981-1996) të cilët janë më të hapur (75%) në lidhje me problemet me të cilat përballen.
Kjo heshtje shpesh buron nga frika e gjykimit. Pothuajse 1 në 4 prindër thonë se janë kritikuar nga prindërit e tyre, partneri (23%) dhe miqtë (15%). Shumica (60%) thanë se kritikat që morën i bënë të hezitonin të flisnin përsëri.
Ngarkesa të pabarabarta: Kush e mban peshën?
Sondazhi zbulon gjithashtu një ndarje të habitshme gjinore dhe breznore në mënyrën se si ndahen përgjegjësitë prindërore. Gjysma e prindërve thonë se ka një çekuilibër në detyrat shtëpiake, me 41% që mendojnë se bëjnë më shumë se partneri i tyre. Midis nënave dhe baballarëve të Gjeneratës Z, ky numër rritet në 45%.
Prindërit e dinë kur kanë nevojë për ndihmë, por nuk dinë gjithmonë si ta kërkojnë atë. Një e treta thonë se kërkojnë mbështetje kur ndihen të mbingarkuar dhe të frustruar.
“Ky cikël stresi dhe izolimi duhet të thyhet. Prindërit sot nuk po rrisin vetëm fëmijët, ata po rriten dhe mësojnë përkrah tyre. Është e natyrshme të ndihesh i mbingarkuar, por ne duam që ata të dinë se nuk janë vetëm”, thotë Kristen Miller.
Nga dyshimi në gëzim
Gjetjet e studimit janë njëkohësisht zhgënjyese dhe shpresëdhënëse. Në të vërtetë, shumë prindër ndihen të pambështetur dhe të gjykuar vazhdimisht. Por ata gjithashtu përjetojnë gëzim, dhjetëra herë në javë, përmes të qeshurës, lidhjes dhe dashurisë.
Është koha për të ndryshuar pritjet kulturore dhe për të ndërtuar sisteme më të forta mbështetëse. Kur prindërit ndihen të lirë të kërkojnë ndihmë dhe kur komunitetet janë të gatshme ta ofrojnë atë, rezultati është një përvojë më e shëndetshme dhe më e lumtur për të gjithë, veçanërisht për fëmijët që janë në qendër të gjithçkaje.