Një tjetër qytetar shqiptar ra viktimë e një vrasjeje mafioze të komanduar nga jashtë vendit. Këtë herë, atentati ndodhi në Vlorë. Viktima ishte Renato Hoxha, 58 vjeç, i dyshuar si bashkëpunëtor informativ i një grupi kriminal kundër një grupi rival.

Të dhënat e para flasin për një ekzekutim të mirëorganizuar, tipik për mafien e re shqiptare që vepron me urdhra dhe financime nga Dubai, Belgjika, Londra dhe Amsterdami – qendra të konsoliduara të rrjeteve kriminale shqiptare me ndikim ndërkombëtar.

Asnjë vend nuk është më i sigurt

Seria e atentateve të fundit ka tronditur opinionin publik:

• Atentati me 4 të plagosur, përfshirë 2 fëmijë, në Tiranë.
• Vrasja me një viktimë në Lezhë.
• Dhe tani, eliminimi i Hoxhës në Vlorë.

Krimi i organizuar vepron i pashqetësuar – në rrugë, lokale e banesa. Vrasjet bëhen ditën për diell apo në errësirë, pa frikë nga ndëshkimi. Plumbat nuk zgjedhin viktima – shpesh janë fëmijët dhe kalimtarët që paguajnë çmimin.

Policia, e tejkaluar dhe jofunksionale

Në vend që të përballet me krimin, Policia e Shtetit vijon me aktivitete fasadë. Drejtori i Përgjithshëm, Ilir Proda, mori pjesë në një takim me Këshillin e Prindërve në Tiranë – një përpjekje e tejdukshme për propagandë politike nën petkun e sigurisë në shkolla.

Në realitet, shkollat në Tiranë janë të pambrojtura, ndërkohë që fenomeni i kriminalitetit mes të miturve është në rritje. Askush nuk sheh patrulla policie nëpër lagje, në rrugë apo në mjedise arsimore.

Krimi komandon, shteti hesht

Grupet kriminale shqiptare, të lidhura me trafikun ndërkombëtar të drogës dhe vrasjet me pagesë, kanë ndërtuar një infrastrukturë që e sfidon drejtpërdrejt rendin dhe sigurinë publike. Ato nuk janë më në mal, por në qytet, në luks, në Dubai, me rrjete të pakapshme financiare dhe logjistike.

Ndërkohë, reagimi i shtetit është i vonuar, i dobët dhe shpeshherë i dyshimtë – aq sa krijohet përshtypja se institucionet nuk janë më pjesë e zgjidhjes, por e problemit.

A ka një plan real për të ndalur këtë spirale?

Asnjë fjalë konkrete për luftën ndaj krimit të organizuar. Asnjë strategji për rikthimin e sigurisë në qytete apo për mbrojtjen e të miturve nga influenca kriminale. Policia nuk ka nevojë për fotografi me prindër, por për aksione konkrete, për arrestime reale dhe rezultate.

Për aq kohë sa atentatet vazhdojnë, qytetarët do të vazhdojnë të jetojnë me frikë dhe dyshimin se në Shqipëri nuk të vret më vetëm fati i keq, por edhe paaftësia e shtetit.