Energjia e rinovueshme, e promovuar si zgjidhja më e pastër për zëvendësimin e lëndëve djegëse fosile, po përballet me kritika në rritje për ndikimet që ka mbi mjedisin dhe bujqësinë tradicionale. Ekspertë dhe organizata mjedisore paralajmërojnë se etiketa “e gjelbër” nuk duhet të shihet si sinonim i ndikimit zero, duke theksuar nevojën për planifikim më të kujdesshëm dhe zbatim më të përgjegjshëm.

Në provincën spanjolle të Jaén, katër projekte fotovoltaike në komunën e Lopera, së bashku me 20 të tjera të planifikuara, rrezikojnë të eliminojnë mbi 100,000 pemë ulliri – një rast që ka ngjallur reagime të forta. Platforma si SOS Rural dhe Asociación Ecología y Libertad kanë ndërmarrë hapa ligjorë për të ndalur ndërtimin e këtyre centraleve në tokat bujqësore.

Por shqetësimet nuk kufizohen vetëm te energjia diellore. Turbinat e erës në det të hapur paraqesin rreziqe për biodiversitetin, duke ndryshuar habitatet detare dhe rritur përplasjet me zogjtë migratorë. Ndërkohë, të dyja teknologjitë varen nga materiale të nxjerra përmes minierave, të cilat sjellin ndikime të konsiderueshme mjedisore.

Ekspertët theksojnë se tranzicioni energjetik duhet të jetë i rregullt, gjithëpërfshirës dhe i ndjeshëm ndaj territoreve dhe aktiviteteve tradicionale. Studiuesi Daniel Jato Espino paralajmëron për pasojat e mungesës së planifikimit strategjik, duke përfshirë refuzimin shoqëror dhe konfliktet me bujqësinë apo peshkimin. Sipas WWF, më pak se 2% e territorit të Spanjës do të mjaftonte për të mbuluar nevojat energjetike, nëse vendndodhjet zgjidhen me kujdes.

Debati thekson se, ndonëse largimi nga lëndët djegëse fosile është thelbësor për të luftuar ndryshimet klimatike, energjia e gjelbër nuk është e përjashtuar nga përgjegjësia mjedisore. Zgjidhja qëndron në vendimmarrje të mirëinformuar dhe rregullim të balancuar, për të siguruar që ajo të jetë vërtet e qëndrueshme.