Dita e sotshme shënon më në fund , hapjen e tunelit të rrugës së Arbërit , i nisur nga qeveria Berisha dhe përfunduar nga qeveria Rama pas 12 vjetësh qeverisjeje.
Nëse këto janë ritmet që duhet të lumturojnë shqiptarët për të bërë një tunel pak kilometërsh , imagjinoni sa është kapaciteti dhe fuqia qeverisëse për të zgjidhur halle të tjera të shumëllojshme që ka populli i këtij vendi.”
Ky projekt, që ka përshkuar një rrugëtim të gjatë dhe të trazuar, është bërë një simbol i një qeverisjeje që shpesh premton shumë, por dorëzohet në rezultate pas afateve të pafavorshme dhe keqmenaxhimit të burimeve. Në vend që të shërbejë si një hap për përmirësimin e infrastrukturës dhe jetës së përditshme të qytetarëve, hapja e tunelit bëhet një metaforë dramatike e vonesave, korrupsionit të përhapur dhe mungesës së efikasitetit në sektorin publik.
Realizimi i një infrastrukture që pritej që do të përmirësonte lidhjet ndërmjet rajoneve të vendit është marrë me entuziazëm nga ana e qytetarëve. Por, 12 vitet e shpenzuara për një projekt të tillë janë një dëshmi e qartë se prioritetet qeveritare janë larg realitetit të nevojave të përditshme. Për saqë projektet strategjike duhet të jenë shembull i transparencës dhe efektivitetit, kjo vonesë dhe periudha e gjatë realizimi ngre pyetje serioze mbi aftësinë për të menaxhuar investime që kanë potencial të transformojnë realitetin e jetës së shqiptarëve.
