Një studim i ri sugjeron se njerëzit që nuk shijojnë muzikën mund t’u mungojnë lidhje të rëndësishme në tru.
Rreth 10 vite më parë, shkencëtarët zbuluan një grup të vogël njerëzish që nuk ndjenin kënaqësi nga muzika, ndonëse kishin dëgjim normal dhe gëzonin aktivitete të tjera. Kjo gjendje, e quajtur anhedoni muzikore specifike, mendohet të shkaktohet nga një shkëputje mes rrjeteve të dëgjimit dhe kënaqësisë në tru.
Në një studim të botuar në Trends in Cognitive Sciences, ekipi spanjoll që identifikoi këtë fenomen shpjegon mekanizmat e tij. Sipas profesor Josep Marco-Pallarés nga Universiteti i Barcelonës, ky kuptim mund të ndihmojë në shpjegimin e dallimeve individuale në përjetimin e kënaqësisë dhe të ndriçojë çrregullime si anhedonia e përgjithshme, varësia apo çrregullimet e të ngrënit.
Për të identifikuar gjendjen, studiuesit zhvilluan Barcelona Music Reward Questionnaire (BMRQ), që mat pesë mënyra se si muzika mund të japë kënaqësi: përmes emocioneve, rregullimit të gjendjes shpirtërore, lidhjeve shoqërore, lëvizjes ose vallëzimit, dhe kërkimit të risisë. Personat me anhedoni muzikore rezultojnë ulët në të gjitha këto.
Studime të sjelljes dhe imazherisë së trurit tregojnë se këta individë arrijnë të perceptojnë meloditë, pra qarku i dëgjimit është normal, por ata nuk marrin kënaqësi prej tyre. Skanimet MRI zbuluan aktivitet të reduktuar në qarkun e kënaqësisë gjatë dëgjimit të muzikës, por reagim normal ndaj stimujve të tjerë si fitimi i parave. Kjo sugjeron se vetë qarku i kënaqësisë është i paprekur, por nuk lidhet siç duhet me zonat e dëgjimit.
Bashkautori dr. Ernest Mas-Herrero shpjegon se nuk mjafton vetëm funksionimi i qarkut të kënaqësisë, por edhe ndërveprimi i tij me zona të tjera të trurit që përpunojnë kënaqësi të veçanta.
Arsyet pse disa njerëz zhvillojnë këtë gjendje mbeten të paqarta. Studimet me binjakë sugjerojnë se faktorët gjenetikë mund të shpjegojnë deri në 54% të ndryshimeve individuale në shijimin e muzikës, ndërsa mjedisi gjithashtu ka rol.
Studiuesit theksojnë se reagimi ndaj kënaqësive ndryshon shumë edhe mes njerëzve të shëndetshëm. Ata propozojnë që metodologjia e përdorur për muzikën të shtrihet edhe te kënaqësi të tjera, për të zbuluar anhedoni specifike të tjera, për shembull, ndaj ushqimit.
Aktualisht, ekipi po bashkëpunon me gjenetistë për të identifikuar gjene të mundshme që lidhen me këtë gjendje dhe po shqyrton nëse anhedonia muzikore është tipar i qëndrueshëm apo mund të ndryshojë me kohën, madje edhe nëse mund të kthehet mbrapsht
