FLASH :

Hiperkontrolli prindëror, një traumë e fshehur: Studimet italiane zbulojnë pasojat në zhvillimin e fëmijëve

Një prind shumë mbrojtës nuk është gjithmonë një prind që jep siguri. Dy studime të fundit nga Universiteti i Torinos dhe Universiteti Europian i Romës hedhin dritë mbi një formë të fshehur të traumës së fëmijërisë: hiperkontrollin prindëror, një stil edukimi që, megjithëse shpesh perceptohet si kujdes, mund të ketë pasoja të rënda për zhvillimin emocional dhe njohës të fëmijës.

Truri nën alarm të vazhdueshëm

Në studimin e parë, studiuesit analizuan 71 të rinj pa probleme të diagnostikuara mendore, por që kishin jetuar me prindër tepër kontrollues. Me anë të një elektroencefalograme (EEG), u zbulua se aktiviteti në zonat e trurit përgjegjëse për reagimin ndaj rrezikut dhe marrjen e vendimeve ishte dukshëm më i lartë. Fëmijët që janë rritur nën hiperkontroll duket sikur janë “programuar” për të ndjerë rrezik edhe kur nuk ka arsye reale.

Vështirësi në lidhje emocionale dhe menaxhim ndjenjash

Studimi i dytë, me 82 pjesëmarrës, tregoi se kontrolli i tepruar nga prindërit ndikon ndjeshëm në aftësinë për të menaxhuar emocionet dhe për të krijuar marrëdhënie të sigurta. Të rriturit që kanë kaluar një fëmijëri të tillë raportojnë më shumë vështirësi në përballimin e stresit dhe në ndërtimin e lidhjeve afektive të qëndrueshme.

Një formë traume që meriton njohje zyrtare

Sipas kërkuesve, hiperkontrolli duhet të njihet si një formë e re e traumës së fëmijërisë, e krahasueshme me abuzimin emocional. Ky kontroll mund të përfshijë mbikëqyrje të vazhdueshme, ndëshkime për zgjedhje personale, paralajmërime obsesive për rreziqe të mundshme apo kufizim të shprehjes së emocioneve. Edhe pse shpesh nën justifikimin e “të mirës së fëmijës”, pasojat janë të thella dhe afatgjata.

Një thirrje për ndërgjegjësim dhe parandalim

Në një kohë kur shëndeti mendor i të rinjve është prioritet ndërkombëtar, këto studime vënë në dukje nevojën për strategji edukimi më të balancuara dhe për fushata ndërgjegjësimi ndaj efekteve të hiperkontrollit. Prindërimi i shëndetshëm nuk nënkupton mbrojtje nga çdo rrezik, por krijimin e hapësirës që fëmijët të zhvillojnë besim tek vetja dhe tek bota që i rrethon.