Një nga arsyet pse amerikanët kanë besim te ushtria e tyre është se nuk e kanë frikë. Kjo traditë u vendos nga George Washington, i cili tregoi vetëpërmbajtje dhe respekt për ligjin përballë një kryengritjeje të armatosur. Gjatë dy shekujve që pasuan, presidentët amerikanë përdorën ushtrinë në mënyrë të kufizuar dhe ligjore. Tani i takon Kongresit të sigurojë që publiku të vazhdojë ta besojë këtë marrëdhënie.
Që nga viti 1878, sipas Aktit Posse Comitatus, është e ndaluar përdorimi i ushtrisë në funksione policore brenda vendit, përveç nëse ka autorizim nga Kongresi, Kushtetuta, ose një shpallje formale të pushtimit apo kryengritjes. Garda Kombëtare mund të përdoret në raste të tilla nën autoritetin e guvernatorëve ose, më rrallë, për misione federale me pëlqimin e tyre. Në raste të veçanta, si kur zyrtarët lokalë pengojnë zbatimin e ligjeve federale, presidenti mund t’i thërrasë në shërbim federal – siç bëri Eisenhower në vitin 1957 për të zbatuar vendimin “Brown v. Board of Education”.
Por presidenti Donald Trump ka dërguar 700 marinsa në Los Anxhelos pa ndonjë bazë të qartë ligjore dhe pa e shpallur aktin e kryengritjes. Ai ka quajtur protestuesit “turma të dhunshme kryengritëse” dhe ka kërcënuar me arrestimin e guvernatorit të Kalifornisë – sjellje të rrezikshme për një lider që duhet të qetësojë situatën. Në kontrast, Washington, në përballje me rebelimin e Whiskey në 1794, ndoqi çdo hap ligjor: mori aprovimin e një gjykatësi të Gjykatës së Lartë, nxori shpallje publike, dhe udhëhoqi një forcë të madhe pa derdhur gjak.
Trump nuk ka ndjekur shembullin e Washington-it. Pentagon-i shmang sqarimet ligjore, ndërsa Shtëpia e Bardhë përpiqet të zgjerojë interpretimin e klauzolës “Take Care” të Kushtetutës për të justifikuar ndërhyrjen. Shkarkimet e fundit të avokatëve ushtarakë nga Sekretari i Mbrojtjes Pete Hegseth tregojnë dëshirën e administratës për interpretime më të lira të ligjit.
Kjo sjellje e errët dhe e qëllimshme për të ngatërruar kufijtë ligjorë mes ushtrisë aktive dhe Gardës Kombëtare, po lejon përdorimin e marinsave edhe kur autoritetet shtetërore janë kundër. Edhe vetë Trump ka pranuar se “protestat janë nën kontroll”, çka tregon qartë se qëllimi i dislokimit të trupave është frikësimi politik, jo siguria.
Kongresi, si autoriteti kushtetues mbi ushtrinë, duhet të veprojë menjëherë. Ligjvënësit duhet të kërkojnë publikisht dëshminë e liderëve ushtarakë për këshillën që i kanë dhënë presidentit lidhur me këtë vendim. Dhe Trump duhet të tërheqë marinsat menjëherë – për të mirën e ushtrisë, për besimin e qytetarëve dhe për demokracinë amerikane.