Në zgjedhjet e 11 majit në Kukës, përballja mes Eduard Shalsit (PS) dhe Flamur Hoxhës (PD) përfaqëson një kontrast të qartë në profilin, stilin dhe historikun e dy politikanëve me rrugëtime të ndryshme.
Eduard Shalsi, lindur në Korçë në vitin 1968, është një nga figurat më të vjetra dhe me eksperiencë të gjatë në administratën publike dhe qeverisje. Ai ka mbajtur funksione të rëndësishme, duke filluar nga Zëvendëskryetar i Bashkisë së Tiranës, deri te Ministri i Shtetit për Mbrojtjen e Sipërmarrjes. Aktualisht është Kryetar i Komisionit Parlamentar për Ekonominë dhe Financat.
Në krahun tjetër, Flamur Hoxha, gjithashtu lindur në vitin 1968 në Kukës, është një figurë më e re në jetën parlamentare, por jo e panjohur në Kukësin politik. Ai është jurist i formuar në Universitetin e Shkodrës dhe vjen nga bota e biznesit privat, ku ka qenë sipërmarrës i suksesshëm në sektorin e tekstilit dhe tregtisë. Deputet i Partisë Demokratike që nga viti 2021, Hoxha është shfaqur si një zë i fortë konservator, duke u pozicionuar si mbrojtës i vlerave tradicionale dhe një nga figurat që përpiqet të rigjallërojë Partinë Demokratike.
Ja historiku i ndarjes së mandateve në Kukës:
Ky historik tregon një vazhdimësi politike të qartë në Kukës, ku PD ka ruajtur shumicën e mandateve në çdo cikël zgjedhor, ndërsa PS ka mbajtur vetëm një mandat në mënyrë të qëndrueshme. Nuk ka pasur asnjë forcë tjetër politike që të ketë marrë mandat në këtë qark në 15 vitet e fundit.
Sa vota do të nevojiten në Kukës më 11 maj për mandat?
Në përfundim, të gjitha të dhënat demografike, pjesëmarrja e pritshme dhe historia elektorale e Kukësit çojnë në një përfundim të qartë: gjasat që të ndryshojë raporti tradicional i mandateve 2 me 1 në favor të Partisë Demokratike janë minimale.
Pavarësisht retorikës elektorale, Kukësi mbetet një nga bastionet më të forta të së djathtës në Shqipëri. Socialistët, si në çdo cikël zgjedhor, pritet të mbajnë mandatin e vetëm të tyre, ndërsa PD, nëse ruan mobilizimin historik, do të vazhdojë të sigurojë dy përfaqësues në Kuvend. Çdo ndryshim do të ishte jo thjesht surprizë, por një thyerje historike e një tradite politike që ka rezistuar për dekada.
