Nëse më ndodh diçka, mos më qani… por mos harroni Palestinën…
Ky ishte mesazhi i fundit i gazetarit palestinez Anas al-Sharif, i ndarë në rrjetet sociale më 6 prill 2025, një ditë para se të vritej në një sulm ajror izraelit në Gaza, bashkë me katër kolegë të tij nga rrjeti Al Jazeera.
Mesazhi u publikua vetëm pasi u konfirmua vdekja e tij – një kujtim prekës i rrezikut me të cilin përballen gazetarët në Gaza, dhe një dëshmi e vendosmërisë së tij për të dokumentuar të vërtetën, pavarësisht rreziqeve.
Sulmi që i mori jetën ndodhi pranë një tende ku gazetarët qëndronin për të raportuar nga terreni. Al Jazeera e ka quajtur ngjarjen një “vrasje të qëllimshme” nga forcat izraelite dhe një përpjekje për të heshtur zërat që ekspozojnë realitetin e pushtimit.
Ja mesazhi i plotë:
“Ky është testamenti im dhe mesazhi im i fundit. Nëse këto fjalë ju arrijnë, dijeni se Izraeli ka arritur të më vrasë dhe të ma heshtë zërin. Së pari, paqja qoftë mbi ju dhe mëshira dhe bekimet e Allahut.”
“Allahu e di që unë dhashë çdo përpjekje dhe gjithë forcën time për të qenë një mbështetje dhe një zë për popullin tim, që kur hapa sytë për jetën në rrugicat dhe rrugët e kampit të refugjatëve Xhabalia. Shpresa ime ishte që Allahu të më zgjaste jetën në mënyrë që të mund të kthehesha me familjen dhe të dashurit e mi në qytetin tonë të origjinës, Asqalanin e pushtuar (al-Majdal). Por vullneti i Allahut erdhi i pari dhe vendimi i Tij është përfundimtar. Kam jetuar dhimbjen në të gjitha detajet e saj, kam shijuar vuajtjet dhe humbjet shumë herë, megjithatë asnjëherë nuk hezitova ta përcjell të vërtetën ashtu siç është, pa shtrembërim ose falsifikim – në mënyrë që Allahu të dëshmojë kundër atyre që heshtën, atyre që pranuan vrasjen tonë, atyre që na mbytën frymën dhe zemrat e të cilëve nuk u prekën nga mbetjet e shpërndara të fëmijëve dhe grave tona, duke mos bërë asgjë për të ndaluar masakrën me të cilën është përballur populli ynë për më shumë se një vit e gjysmë.” “Të besoj Palestinën – xhevahirin në kurorën e botës myslimane, rrahjet e zemrës së çdo personi të lirë në këtë botë. Të besoj popullin e saj, fëmijët e saj të pafajshëm dhe të pafajshëm që nuk patën kurrë kohë të ëndërronin ose të jetonin në siguri dhe paqe. Trupat e tyre të pastër u shtypën nën mijëra ton bomba dhe raketa izraelite, u copëtuan dhe u shpërndanë nëpër mure.”
“Ju bëj thirrje të mos i lini zinxhirët t’ju heshtin, as kufijtë t’ju frenojnë. Jini ura drejt çlirimit të tokës dhe popullit të saj, derisa dielli i dinjitetit dhe lirisë të lindë mbi atdheun tonë të vjedhur. Ju besoj kujdesin për familjen time. Ju besoj vajzën time të dashur Sham, dritën e syve të mi, të cilën nuk pata kurrë mundësinë ta shihja të rritej siç e kisha ëndërruar.”
“Të besoj birin tim të dashur, Salahun, të cilin kisha dëshiruar ta mbështesja dhe ta shoqëroja gjatë gjithë jetës derisa të bëhej mjaftueshëm i fortë për të mbajtur barrën time dhe për të vazhduar misionin.”
“Të besoj nënën time të dashur, lutjet e bekuara të së cilës më sollën këtu ku jam, lutjet e së cilës ishin fortesa ime dhe drita e së cilës më udhëhoqi rrugën. I lutem Allahut t’i japë forcë dhe ta shpërblejë atë në emrin tim me shpërblimet më të mira.”
“Gjithashtu të besoj shoqen time të jetës, gruan time të dashur, Umm Salah (Bayan), nga e cila lufta më ndau për shumë ditë dhe muaj të gjatë. Megjithatë, ajo i qëndroi besnike lidhjes sonë, e palëkundur si trungu i një peme ulliri që nuk përkulet – e duruar, duke i besuar Allahut dhe duke mbajtur përgjegjësinë në mungesën time me gjithë forcën dhe besimin e saj.”
“Ju bëj thirrje të qëndroni pranë tyre, të jeni mbështetja e tyre pas Allahut të Plotfuqishëm. Nëse vdes, vdes i palëkundur në parimet e mia. Dëshmoj para Allahut se jam i kënaqur me caktimin e Tij, i sigurt për takimin me Të dhe i bindur se ajo që është tek Allahu është më e mirë dhe e përjetshme.”
“O Allah, më prano midis dëshmorëve, më fal mëkatet e mia të kaluara dhe të ardhshme, dhe bëj gjakun tim dritë që ndriçon rrugën e lirisë për popullin tim dhe familjen time. Më fal nëse kam gabuar dhe lutu për mua me mëshirë, sepse e mbajta premtimin tim dhe kurrë nuk e ndryshova ose tradhtova atë.”
“Mos harroni Gazën… Dhe mos më harroni mua në lutjet tuaja të sinqerta për falje dhe pranim.”
