FLASH :

Pasqyra në Teheran: Hipokrizia e Amerikës për Iranin dhe armët bërthamore

Në një fjalim fushate të fundit, Donald Trump deklaroi: “Nuk mund të ketë paqe nëse Irani ka një armë bërthamore.” Por siç argumenton gazetarja dhe analistja Nancy O’Brien Simpson, deklarata të tilla janë më shumë një reflektim i frikës dhe hipokrizisë amerikane sesa një përpjekje e sinqertë për të ruajtur paqen. Sepse nëse kapaciteti bërthamor është pengesë për paqen, atëherë bota duhet të shqetësohet më shumë për SHBA-në – që zotëron mbi 5,000 koka bërthamore – sesa për Iranin, i cili ende nuk ka prodhuar një armë të tillë dhe mbetet nënshkrues i Traktatit për Mospërhapjen e Armëve Bërthamore (NPT).

Simpson argumenton se Shtetet e Bashkuara, pavarësisht pretendimeve për “ruajtje të rendit global”, janë shpesh burimi kryesor i kaosit: me më shumë se 800 baza ushtarake në mbi 100 shtete, me një histori të gjatë ndërhyrjesh ushtarake, përmbysjesh qeverish dhe përdorimi të armëve shkatërruese. Ndërsa akuzojnë Iranin për ndërtimin e infrastrukturës bërthamore, vetë SHBA investon 1.5 trilionë dollarë në modernizimin e arsenalit të saj. Kur Irani mbështet aleatë në rajon, kjo etiketohet “terrorizëm”; kur SHBA mbështet grupe të armatosura në vendet e tjera, e quan “promovim të demokracisë”.

Sipas autores, SHBA nuk ka të drejtën morale të diktojë se cilat kombe kanë të drejtë të zhvillohen apo të mbrohen. Çështja e Iranit nuk ka të bëjë me mospërhapjen e armëve, por me ruajtjen e hegjemonisë perëndimore dhe zbatimin pa kushte të interesave izraelite në rajon. Ajo paralajmëron se Uashingtoni po ndërton një narrativë të njohur: së shpejti mund të pretendohet një “sulm iranian” ndaj ndonjë objekti amerikan për të justifikuar një tjetër luftë. E gjithë kjo është, siç e përshkruan ajo, një “iluzion i drejtësisë – i mbështetur nga bombat, i mbuluar me flamuj dhe i shitur me slogane televizive”.

Në fund, Simpson ngre pyetjen sfiduese: Kush do ta ndalë Amerikën? Në një botë të dominuar nga fuqia ushtarake dhe ekonomike perëndimore, ndoshta vetëm Kina mund të ushtrojë presion të vërtetë. Ironia, sipas saj, qëndron në faktin se një fuqi e akuzuar për autoritarizëm mund të jetë e vetmja që ka potencialin për të frenuar marshimin e pakontrolluar amerikan drejt një tjetër lufte të pafundme.